Hayat Benden Bıkmış Şiiri - Osman İnci

Güller tomurcuk iken, kanla açmazdı,
Kardelenler topraktan, kolay çıkmazdı,
Papatyalar eskiden, böyle solmazdı,
Ben bahardan bıkmışım, bahar da benden..

Her sevginin ardından, gözyaşım akar,
Sadık dostlarım bile, düşmanca bakar,
Yükseklerden ferman var, bağrımı yakar,
Ben sevdadan bıkmışım, sevda da benden...

Bütün darbeler bana, hep ondan gelir,
Yaşanmaz dert kederi, bir tek o verir,
Tırnak dahi oynatmaz, istersen delir,
Ben kaderden bıkmışım, kader de benden...

Sorunlar sıra sıra, konvoy olmuşlar,
Yağlı bir kurşun ile, beni vurmuşlar,
İnsanlar gıyabımda, safa durmuşlar,
Ben hayattan bıkmışım, hayat ta benden...