Hayat bazen böyle Şiiri - Haluk Tatver

Yavaş yavaş bütün dostlar uzaklaşıyordu
O kocasının mezarı başındaydı, inanamıyordu
Onu yalnız bırakmak, ayrılmak istemiyordu
Allah’ım beni de al diye sessizce ağlıyordu

Çocuğum olsun diye ne kadar dua ettim
Ey Allah’ım onu da elime alamadan sana verdim
Şimdide aşık olduğum adamı, kocamı veriyorum
Artık mutlu olmakta yaşamakta istemiyorum

Arkadaşı doğurunca hastaneye koşmuştu
Başında beklerken görmüştü onu pek hoştu
Aslında biliyordu ama her şeyi tekrar sordu
Nasıl olduysa doktora aşık oluyordu

Nerdeyse her gün muayeneye gidiyordu
Sapasağlamdı ama hasta rolü yapıyordu
Doktorda ona aşık olmuştu çok mutluydu
Gönderdi herkese davetiyeleri evleniyordu

Böyle bir mutluluğu tahmin bile edememişti
Bugüne kadarki teklifleri iyi ki reddetmişti
Günler geceler sanki bir dakika sürüyordu
Her gün aşkları daha da artıyordu

Uzun süre çocukları olmadı, olamadı
Kocası da uzmandı ama çare bulamadı
Allaha dualar etti yalvardı, yakardı
Sonunda dualarını duyurdu anne olacaktı.

Doğuma üç ay kala hastalandı kocası
Kanser di doğacak çocuğunun babası
Hızlı ilerledi hiçbir şey kar etmedi
Bebeği kaybettiğinde kocasının da son demleriydi