Hayat Basamaklarim Şiiri - Nesibe Ince

Sene 1986, kücük bir Bebektim, herseyden habersizce Dünya'ya gözlerini acan...
Aglayislarim bosuna degilmis, bosuna degilmis Anne'me yalvarislarim;
haykirislarim sonra, Anne'mide aglatirmis...
Cok severmis Annem beni, gözü gibi bakarmis, saniye ayirmadan...
Caresizligime kol kanat germis, hic usanmadan...
Babamsa Hayat yorgunu bir Adam, 'Adam gibi Adam', benim bebek gülüsümde huzur bulurmus...
Gece gündüz calisip, helalinden yedirmis hic bikmadan...
*** ***
Büyümüs serpilmisim sonra, annemin dizinin dibinde...
Toz pembe hülyalarla büyümüs,
hayatin gercekleriyle yüzlesmeye baslamisim...
Benligimin farkina varir varmaz,
Insanlarin diger yüzünü tanimaya baslamisim...
*** ***
Sevdigim insanlarin, teker teker sirtimdan vuruslarini seyretmisim...
Her vurulusum, benligimde derin, kapanmayacak yaralar acmis...
Anamin dokunmaya kiyamadigi o kücük kizi, insan esgâlindeki cânavarlar parcalamis...
*** ***
Insan sûretine bürünmüs, iblisin cocuklari sarmis dört bir yanimi...
Etrâfima baksam Seytan, yukari baksam zûlüm... Asagiya baksam Ölüm...

Tek bir Cözüm var... Allah'a cikar her bir yolum....