Hayat Bana Der mi Hoş Geldin Sen Reis

Ne var diye baktım elime ağlamaktan başka
Yaşadığım ev ev değil sanki yıkılmış bir baraka
Yine büsbütün sarılmışım serzenişe öylesine
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

Parçalanır mı gönlümü saran böylesine yeis
Yeni bir hayat bana der mi hoş geldin sen reis
Olmalı artık bende hisseden artık güzel bir his
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

Uyumuş uyuşukluğumu attım uçurumlara
Vardım gönlü Gönül’e muhabbetle kavuşturanlara
Vurmuyorum artık ben başımı artık duvarlara
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

Baktım dünya benden hafif değil çok ağırmış
Gülümseyen gönüller beni yanına çağırmış
Görmeyen gözle her şeyi görmemek ne çok zor imiş
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

Sükût sardı bedenimi bir an rahata erdim
Aklımda esen deli sözlere bir son verdim
Açın kollarınız dedim canlar ben size geldim
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

Âşık Gülveren’im derler dünya öğüten bir değirmen
Sabırla olursan değirmen olur olur seni güldüren
Dert çile bir yoldur kulu dünya içinde gezdiren
Gönül diyor bırak ağlamayı ol sen bir bambaşka

/Âşık Gülveren