Hasret,gönül çığlığında kopan en son yaprak.
Hayal,hangi sabahta kim bilir nasıl uyanacak.
Haykıran dillerin üflediği gerçek solmayacak.
Hasta yatağında ağlarken,dinleyen olmayınca.
Hayata küsen kişi,kendine zulmedendir ancak.
Hayat bağındaki üzüm,elbet çalışanın olacak.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta