Hayat Arkadaşıma Şiiri - Fikri Pınarlı

Çocuklarıma anne bana gönül yoldaşı
Dünyama anlam katan bir hayat arkadaşı

Sen istede cihanı sereyim ayağına
Bilsem ki oradasın çıkardım kaf dağına

Bana en büyük destek yaşama hevesimsin
Sol yanımdaki yürek aldığım nefesimsin

Sen oldukça yanımda mevsimler nev bahardır
Sensiz temmuzda bile başıma yağan kardır

Fırtınaya tutulsam sığındığım limansın
Son nefesimde bile dilim ismini ansın

Uyurken dizlerinde ne dert kalır ne tasa
Yuvasız kuş olurdum gönül köşkün olmasa

Sen yoksan hayatımda yarım kalır bir yanım
Sen giderersen seninle çekilir sanki canım

Gönül tahtımda yer yok senden bir başkasına
Seni sultan seçmişim gönlümün sarayına

Sensin yoksul soframın tuzu ekmeği aşı
Sensiz kazanamam ki çilelerle savaşı

Başımı dik gezdiren namusumun bekçisi
Yuvamın güzel süsü evimin emekçisi

Sana güller dereyim muhabbetin bağından
Sevgiler çağlatayım şu gönül ırmağından