Hayat Arkadaşım Şiiri - Adil Koruyan

Ansızın karşıma çıktın,
Delifişek, delidolu biriydim.
Vuruldum bir çift yeşil göze,
Durulandım, duygulandım.
Tutkuyla bağlandım,
Aşk denilen duyguyu seninle yaşadım,
Mutluluğu sende tattım.
Sevgiyi öğrendim sevginde,
Çünkü sen sevgilimdin,
Beni sevendin.
Sensiz geçmiyordu zaman.
Yokluğunda, yerine kimseyi koyamadım
Kadınım olur musun diye de sormadım.
Sormam da gereksizdi.
Çünkü seviyordun ve seviliyordun.
Aşk sevgiye dönüştü,
Sevgilerin en yücesine.
Tutkunun yerini saygı aldı.
Evlendik eş olduk.
Sevgimiz azalmadı, arttı.
Dost olduk, dosttan da öte.
Anne baba olduk.
Sevgimiz yüceleşti, kenetlendi.
Seven iki ayrı insan değil,
İki ayrı bedende bir olduk.
Sen ben oldun, ben de sen.
Aşk, sevgi, dost, arkadaş
Ve yüce duygulardan öte,
Sen yaşamı paylaştığım
Hayat arkadaşım oldun.

21.03.2002