Hayat Akarken Şiiri - Mustafa Ayas

Hayat Akarken

Baktım hayata yukarıdan, süzerek
Seyre daldım insanlığı zaman üstünden
Kimisi gitmiş, kimisi yolcu, kimi ufukta
Akıyor zaman, akıyor insanlık, gözler umutta

Nicesi güneş gibi doğuyor nicesi batıyor
Kuşlar Hakkın diliyle gerçeğe akıyor
İnsanoğlu işte zorlanıyor gerçeği duymakta
Umutlar yeşeriyor umutlar yatıyor

Çok beklentim olmadı benim bu hayatta
Yüreğimde sevgi, dostluklar bezeniyor
Varacağım son nokta yatacağım toprakta
Rabbe doğru uzanan gün bekleniyor