Bir insan düşünün, yanlız tek başına
Uzaklaşmış insani ilişkilerden
Sevgisizliğe, mutsuzluğa,
Ümitsizliğe,yanlızlığa terketmiş kendini
Sararmış, solmuş tıpkı bir gül gibi
Taşlaşmış kalbi
Aşk denen şeyi görmemiş
Körlenmiş duyguları
Çürümüş yüreği
Unutmuş acımayı
Ve sonunda kurumuş
Yok olmuş hayat ağacı
Kayıt Tarihi : 22.11.2005 19:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

merhaba dost yürek seni grubumuza davet ediyorum katılımın onur verecek
grubun adı- Çiniler diyarı KÜTAHYA
bir vadide,yemyeşil bir doğanın tam ortasında
kurumuş bir ağaçtan bahseder gibiydi.
Çok güzeldi.
teprikler...
böyle insanları gördüğümde hep onlarla terleşir ve yüreklerindeki acıyı acım yapmasını severim.
ve sevgi alabiliyorsam onlardan sevgide verebileceğimi düşünürüm...
TÜM YORUMLAR (5)