Hayat Ağacı... Şiiri - Soner Atik

Sonu yok mu sandın?
Yıkılmaz mı sandın bu çınarı?
Ah diyemeden devrildi bak,
Duyulmadı bile çığlığı,
Boylu boyunca serildi yerlere.
Tek bir gecede,
Bir gecede değişti dünyası,
Anlayamadı bu ne fırtınası.
Savrulurken yükseklerde,
Kucaklarken narin rüzgarları,
Şimdi devrildi de;
Serildi yerlere.
Kırıldı bütün dalları.
O hayat ağacıydı.
Kalmadı şimdi,
Ne hayatın adı,
Nede ağacı.
Kan damlaları serpildi her yere,
O artık bildiğimiz yeşil değil,
Kan kırmızı!
Şimdi gözlerinde bir acı,
Dünleri arar oldu her bakışı.
Hey gidi hayat ağacı!
Mazi nerede sen nerdesin?
Hani dalın nerede, çiçeğin nerede?
Kaybettin akşamları, sabahlar gibi.
Sen artık iflah olmazsın,
Saplanıverdi bağrına ansızın terki.
Yıkıldın o yıktı seni.
Boşuna bakma ardına,
Yok bu çarkın gerisi.
Haydi toparlan,
Gitme vakti geldi.
Tükettin bütün zamanını.
Kalk haydi…
Gece yolları kuşattı.
Faydası yok bu bekleyişin,
Haydi düş önüme hayat ağacı…