Hayat Acımasız Ya Onu Gördüm

Mavi bir denizim kıyılarda
Sen nasıl gidersin ben varken burada
Maviliğim yok oldu sen yokken
Bırakma beni henüz erken

Ateş oldum yanarım sensizliğe
Bir yas gibi büründüm sessizliğe
Zaman değil mi bu? gitmez geriye
Ağlıyor söz geçiremiyorum yüreğime

Bir değişik olurda zaman senle
Ümitler veririm kimi zaman kendime
Sustu dünyam senin gidişinle
Arkana bak ne olmuş böyle

Güneş gibiydim artık söndüm
Ümitsizliğe geri döndüm
Her gün yalnızlığa büründüm
Hayat acımasız ya onu gördüm…