Hayat Acı Babam Şiiri - Fatma Yalçınkaya

Saçlarında solgun beyazlar
Gözlerinde yorgun bakışlar
Aklıma geldiğinde yüreğim sızlar
Hayat neden çok acı ki babam.

Kara gözlerimi senden almışım
Sen askerdeyken ben doğmuşum
Feleğin zülmü ile yuğrulmuşum
Hayat neden çok acı ki babam.

Bilmem nasıl ödenir ki hakkın
Alın terine haram katmadın
Daha çok küçükken yetim kaldın
Hayat neden çok acı ki babam.

Kalbimde ki marazıda senden almışım
Sessiz içten içe hep yanmışım
Yüzüme mutluluk maskesi takmışım
Hayat neden çok acı ki babam.

Sen hep düşünürsün beni
Bilme sakın içimde ki derdi
Üzülürsün diye dilim söylemedi
Hayat neden çok acı ki babam.

Gelir bahar açmaz gülleri
Vatan oldu bana gurbet elleri
Uzaktadır hep sevdikleri
Hayat neden çok acı ki babam.

Seni görmeden ölürsem eğer
Şahidimdir yerler ve gökler
Bu can seni çok sever
Hayat neden çok acı ki babam.