Seni sevmek için zorladıkça kendimi,
adeta nefret etmemi ister gibi suratını asıyorsun hep bana.
Ben sana bir adım atarken sen koşar adım uzaklaşıyorsun.Her sabaha yeni umutlarla açılırken gözlerim,sen kara gözlükler armağan ediyorsun güneşi karartan
Ben gülümsedikçe sen önüme taşlar koyup kanatıyorsun dizlerimi.
İnandığım sığındığım ne varsa aksi olduğunu en acı şekilde gösteriyorsun.
Sana tutundukça sen bana dönük dalını kurutuyorsun.Kaçmak istesem bırakmıyor,
seninle kalsam rahat vermiyorsun.
Canıma can katıyor,gönlü sevdalara salıyor sonra lime lime koparıyorsun sevinçlerimi.
Senden vazgeçmek istiyorum türlü oyunlarla kandırıyorsun.Kalbimin her atışı diken gibi acıtırken göğsümü inadına hız katıyorsun damarlarımda dolaşan hüzne..
Ne yaptım sana bir anlasam.
Affettirebilsem kendimi de bitsen bende,
gitsem senden..
Ne öldürüyor ne güldürüyorsun.
Sahi...
Söylesene hayat sen benden ne istiyorsun?
Kayıt Tarihi : 26.4.2011 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öznur Gizem Yüksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/26/hayat-a-ilk-serzenis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!