Hayat Şiiri - Zafer Beyazdogan

Bazen kelimeler kifayetsiz kalir
Ne söylersen söyle anlatamazsin
O an..

Girtlagin kurur dilin kitlenir
Anlamsiz bir duygu sarar bedenini

Bazen yitirir hayat anlamini
Hani ölmek istersinde
Ölemezsin...

Bazen dört duvar bir hücrede
Dalip gidersin engin maviliklere
Ucsuz bucaksiz yesilliklere
Doyasiya kosmak istersinde
Kosamazsin...

Gün gelir bir adliye koridorunda
Ellerin ansizin kelepcelenir
Annen hungur hungur aglamaktadir
Sarilmak istersin
Kelepce amansiz polis acimasizdir

Ama yinede birakmamalisin hayati
Yasamalisin umutla
Gülerek bakmalisin yarinlara