Hayat Şiiri - Salih Gözek

Pusudaki kurşun gibi durur hayat
kuşun konup kalkmasıdır yalnızca zaman
umutsuz yolcu gibi çıkarsın yokuşu
çoğaltır hüznünü esirgeyen toprak
eksilir anıların hiç farkında olmadan

savrulmuş yaprak gibi durur hayat
uçurum önü gibi hatırlanır zaman
sokak uzar, yola vurduğun gece yarısı
sesinin yankısı erir tenhasında bir köşenin
artık sis içindedir uzak
yalnızlığına çıkar gelir cinnet sırası

solmuş resimler gibi durur hayat
mutsuz gülüş gibi hatırlanır zaman
dalar gidersin uykularına
düşlerinde o plâtonik sevda
artık tekinsizdir ve hep yasak
ürperir tehlikeli dönemeçlerde eski acılar
kapanır sayfa.!