Hayat…
Bazen hayat boşa akar
Hüzünlerin çeşmesinden
Ardından bir aydınlık parlar
Ufukların peşinden
Ben hayatın sayfaların da
Boşa akan her zerrede
Seni sevdim ulaşılmaz
Aydınlığın yükseklerinde
Sen karmakarış hayat boşluğunda
Tutunacak bir dal ararken
Mor yelkenli bir sandalda
Dinmeyen rüzgârlara sarıldın
Oysa hayatın boşluğu ne seni çalar
nede beni /Yaşamak bu ise zamanın
Sensiz olan bir yerinde Biter ömür
Nasıl olsa sensiz,son bir nefesle
Kayıt Tarihi : 27.2.2009 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!