Hayat Şiiri - Alaz Yağmur

Son vakadan başlanarak yaşanmıyor hayat..
Sırayla sırası geldikçe bir ahenk içerisinde gelişiyor her şey…
Eğer yüreğiniz çağırmamışsa bazı şeylerin sırası asla gelmiyor…

Zaman bütün haşmeti ile akıp giderken; yaşanacaklar ve zamana bırakılanlar, istemedikçe çağırmadıkça ve inanmadıkça asla gerçekleşme sırası gelmeyen anlar…Yarım kalmışlıklarımız yani…

Offfff!
Sürekli şikayet mutsuzluk ve tribal enfeksiyon hali içerisinde yüzen ruhlarımız;
miskinlikten sıyrılıp ta kendine gelemeyen düşüncelerimiz…

Oysa ki! nedir..?

Hayat: Bu derece karmaşık mıdır?
Yoksa karmaşık bir düzeneğe sahip olan insan beynimidir?
Kolay olanı basit olanı algılayamaz, hata verir;
hatalar çok bilinmeyenli bir denkleme dönüşerek hayatı karmaşıklaştırır…

Hayat; yeni başlayan ve henüz biten arasında yaşananları yönetebilme sanatıdır. Ruhlarımız..Sanattan, estetikten, incelikten,zarafetten, saygıdan ve adaletten uzaksa eğer;

Hayat sadece: cinsel yolla bulaşan bir hastalıktır.

Ömrümüzü sürekli; hasta, halsiz ve bitkin geçirmeyi kaçımız ister..
İstendiği zaman türlü enerji ve güç akımıyla dolan
metabolizmamız,
her türlü zorluğu ve hatta imkansızı ortadan kaldırmaya muktedir bir hakimiyete sahiptir..
Yaşanan hiçbir şey! kader değildir…
Monoton hale gelmiş sıkıntılar, acılar,mutsuzluklar;
hayatınızın böyle gelmiş böyle gider parçaları değildir…

Çok sesli bir müzik tadında yaşanıyorsa her şey.
Ara ara acı sesler, ara ara bohem, ara ara da mutlu sesler duymak mümkündür.
Besteyi yazan sizlersiniz..sizin elinizdedir her şey..

Bir düşünün! hayat boyu başınıza hiç istemediğiniz bir şey geldi mi? …
Sizin iradeniz dışında gerçekleşen fiziksel durumlardan bahis etmiyorum…
Aldığınız kararlar..ve yaşanmışlıklar..
Genelde kendi istekleriniz doğrultusunda gerçekleşmiştir…
Hayatı bir nota üzerinden yürütmeye karar veriyor ve o notaya basıyoruz..sonrasında çıkan sesin güzelliğinden..kötülüğünden..şiddetinden…biz sorumluyuz…o ses bizi ağlatıyorsa sonuna kadar ağlamalı..güldürüyorsa gülmenin hakkını vermeliyiz…

Hayat; bir senfoni tadında sürerken…
Notalar…
Seçilen müzik aletlerinin sıralaması, sürekli yer değiştirir..
bu şart ama..bir yerde yanlış notaya basmış..Müzik tatlı tatlı akıp giderken, zamansız şakıyan bir enstrümanın çıkardığı sesle yüreklerdeki güzel tad, kulaklardaki ahenk bozulmuş olabilir…
Bu durumun yarattığı; görüntü ve ses kirliğinin, ortadan kaldırılamayacağı anlamına gelmiyor…
Tek bir el hareketi ve ufak bir kalem oynaması ile tadın tuzun yerine geliverir…neşeyle orkestrayı yönetmeye devam edersin…

Herkes; güzel besteler yazma kaygısında hayatı ile ilgili…
Kimilerinin bestesinde..şef olarak görevlendirirsin… kimileri için klarnetçi…kimilerinin yüreğinde bir keman sesi… böyle bir akıştır hayat…
Herkesin hikayesinin içinde birlileri.
O birilerinin içinde kendine ait besteler ve müzik sesleri…
böyle akıp gider iş de…

Gencecikken, yaşlı hissedersin kendini… gerçek mutluluğu bulduğun an kapana kısılmış gibi..bazen nefesin daralır… hareketlerinde can kalmaz..yönetemezsin orkestranı…ama

Unutma ki! her şey senin elinde…
Hayatı güzel kılmak da… mutlu olmak da… yada olanla idare edip şükür etmek de…gerisi hep bahanedir her zaman…(ama) lar (keşke) lerle sürekli ittifak halinde beynini tüketip durur… bir gün her şey bitip de dışardan baktığın zaman hayata..hayat o kadarda karmaşık ve zor değildir aslında…

Hayat: zamanı geldiği zaman senindir…