yalnızlığın en zengini1957
hayat yürümek doğumdan ölüme
ellerimizden tutulduğu anlar var
en güzeli en özeli onlar aslında
kısa ama unutulmaz mutluluklar
tutulan eller yalnız kalınca arar
yeni sıcak aşk dolu titreyen
sarmaş dolaş kolların ucunda
devam etmek hayata yola
el ele aşkla dostla arkadaşla.
dönüp baktığımda geçen yıllara
gözlerimin içi gülüyor güzelliklerden
içimdeki burukluk artık göremediklerimden
gülmenin sırrı ile yaşadım hep
ağlamalarım o yüzden hep içimden
bana ait bence gizliden
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşamın tüm doğru ve yanlış kararları ve telafisi olmayan geçmişin yarttıgı gülerken aglayan ben
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/hayat-928.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!