Hayat Şiiri - Deniz Sabah

Bir avuç papatya belki hayat kopan her yaprağıyla cılızlaşan
Topraktan alan rengini yağmurlarla aklaşan
Kızıllaşan Güneş belki hayat gün batımı
Yarı uykuda yarı uyanık tutunan gökyüzüne
Bir masal,bir roman belki hayat
Adı kendinde bulanıklaşan
Mevsimleri,karı,yağmuru,Güneş’i olan
Bir gölge belki de hayat
Rengarenkken ve renksizken soluklaşan
Soluklaştıran ucuz ve zamansız
Bırakmayan en istenmedik anlarda bile
Tutunan yorgun bedenine
Bir zaman sadece belki hayat
Neden ve nereden geçtiğini anlamadığın
Bir umut belki de
Avuçlarını uzatıp tutmaya çalıştığın
Bir toprak belki de çiğnendikçe katılaşan
Kaya kimbilir belki vurdukça ufalanan
Dağılan,parçalanan
Hayat her şey belki de adını içinde bulan.