Hayat Şiiri - İbrahim Çelikli

İbrahim Çelikli
1151

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Hayat

hayat böyle
bilmediğimiz koyaklar da ne ceylanlar can çekişir
ne tomurcuklara gebedir aynı yerde çalı dipleri
güneş
aynı yeri ışıtır
ve yağmur
aynı çalıyı aynı tomurcuğu sular
ve aynı güneşle çiçeklenen
tomurcukları yer ceylanlar
ne ceylanlar ne aşklara mazhar olur da
bilmez
yağmurların bereketini,
düşünmez güneşin batma saatini
kaçar bir dişi aslandan
önemi kalmaz
tomurcuğun,
güneşin yağmurun
ovaların uçsuz bucaksız olduğunun
çalının kuytusunun
mevsimler geçer
bir koyakta
bir dişi aslan
yavrusunu beslemek zorundadır
ceylanlar
neslin idamesi derdinde
güneş ışır
bereketli yağmurlar
yeşile can verir
nebat semiz ceylanlara

bende de anlamı yoktur
mevsimlerin
yağmurun
güneşin

senden beri

bilmem ne kadar geçti

İbrahim Çelikli
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 16:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


ölüm acıtır içimizi de doğuma seviniriz her başlangıç bir bitiş değil mi aynı zamanda insanı anlamaktır güç olan

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun

    harika betimlemeler harika dizeleri kutlarım

    Cevap Yaz
  • Bekir Tolu
    Bekir Tolu

    ceylanın kaçışı hiç bukadar anlamlı olmamıştı.şiirin tanmamını Beğendim.

    Cevap Yaz
  • Benokyanus Yücel Terkanlıoğlu
    Benokyanus Yücel Terkanlıoğlu

    Hayata dair anlamlı güzel şiirinizi zevkle okudum Sayın Çelikli! Can-ı gönülden tam puanla tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.

    Cevap Yaz
  • Ferat Ertürk
    Ferat Ertürk

    Merhaba degerli üstadim,
    Az acili, ama icerisinde yakici Ask izlerini tasiyan
    güzel okuyucusuna zev ve mesaj veren bu degerli
    calismani yüregimden kutluyorum.
    KÖKELi OZAN

    Cevap Yaz
  • Nafi Çelik
    Nafi Çelik

    Duygu dolu şiirinle koyakları aşıp, ceylanların dolaştığı Cehennem Deresi'ne indim....
    Bir palaz yakaladım, sevdim gagasından öptüm.... Sonra anasının sisinin geldiği yöne bıraktım... Gidişini seyrettim ardından. Anasına kavuşuncaya kadar kıpırdamadım yerimden.... Anasının kanatlarının altına sokuluşunu seyrettim.
    Ağladım ve mutlu oldum...
    Şiiriniz beni nerelere götürdü...
    Sonra anamı hatırlattı. ve ona yazdım şimdi:

    Anam

    Saçlarımı okşasan
    Göğe değerdi başım
    Kınalı ellerinde son bulurdu acılar
    Gözyaşlarım kururdu ninilerinde
    Sevginle büyürdü çiçekler
    Ak sütün helaldi bilirim
    Büyüdükçe

    Ah anam
    Kanılır mı sevgine
    Yaşam sevincim
    İlacı sevdalarımın
    Ak saçlarına şiirler yazdığım kadın
    Yaşam kaynağı çocuklarımın
    Ve lalesi gönül bahçelerimin
    Notalarımın sesi
    Gittin
    Sıcaklığın yüreğimde

    Mezar taşın yetmiyor yalnızlığıma
    Ellerini özledim anam
    Dinmiyor gayrı sızılar yokluğunda
    Susmuyor rüzgar geceler boyu
    Dayanmak zor yokluğuna
    Kavruldu çiçekler ayazından
    Kurudu tutunduğum dal
    Uzat ellerini

    Uzat ellerini gökyüzünden
    Yetti bu ayrılık
    Yanına al

    Nafi Çelik

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (9)

İbrahim Çelikli