Dünyaya gözlerini ilk açtığında her şeyden haberiz, ne kadar masum ne kadar safsındır. Şaşkındır bakışların, beklide anlamsız. Ne olduğunu anlayamadan, nerede olduğunu bilmeden bakarsın. Etrafında insanlar, meraklı bakışları, gülücük yağdıranlar,öpenler, okşayanlar hep karşılıksızdır bu sevgiler çıkarızdır. Beklemeden bir şeyleri sevilirsin. Sende etrafındakilere bakar gülümsersin. Sevginin sana sarılan sıcak güvenilir kolların sıcaklığınla uyursun, büyürsün, her geçen gün bir şeyler değişir, sende değişirsin, ilk önceleri hep böyledir hayat,yolun başı hep güzeldir, çekicidir. Her an yeni bir bekleyişle doludur. Sonra hayatın içine dalınca, gördüğünü anlamaya,duyduklarına cevap vermeye başlarsın. Yorumlar katarsın, bazen duyduklarına inanamazsın. Bazı anlar vardır ki, gözlerini kapatıp derin bir ah! Çekersin. Neden diye sorular üretir beynin cevap bulamazsın. Her şeye rağmen hayat güzeldir. Kızansan da söyleyemezsin bazen, yine de onların gözünde yanlış olan sensindir. Çırpınırsın bazen doğruyu bulup göstermek için, sabırsızca anlatırsın,hemen yaşamak istersin. Hep zamansızsındır, bazen de zamansız…
Bilmezsin ki, her sabırsızlığının alında tek tek yanışın, her zamansızlığının aslında yıkılışın olduğunu…
Hayat böyle zaman geçirirken senle, sormaz ne kadar yorgun düştüğünü, bedenini, ruhunu…
Sen alacaklıyken hayattan, o vermeden almaya çalışır, zamansa hiç beklemeden yol alır, ne zaman ne gidenler ne kaybettiklerin ger gelir. Ve gün gelir! Seni kendine tutsak eden bu hayatında sonu gelir.
Evet hayatta yaşanılan her şeyin bir onu vardır. Önemli olan sonu yaşamak değil, o sona yaklaşırken neler hissettiğindir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta