Hayat Şiiri - Ayşe Kurtuluş

Bugün yine içim karardı
derin düşüncelere daldım
Neyi niçin düşünüyorsun deme
anlatamam ki
Bugün yine ağlattın beni
bir anda bütün umutlarımı yok ettin.
Işığımı,güneşimi alıp beni karanlıklarda bıraktın
Yine içime kor ateşler düşürdün be
Ne istedin,neye üzüldün?
Uzun zamandır içimde kalan gözyaşlarına mı
Yeter! Dışarıya çıksınlar mı dedin
Çok mu gördün bana bunu
Oysa fazla bir şey de yoktu ki
Azıcık bir ışık,bir parça yaşama sevinciydi içimde kalan
Bugün onu da aldın
Hiç acımadın bana değil mi
Yine çok gördün bunu bana.
Ama sen ne yaparsan yap
ne kadar istesen de istediğini vermeyeceğim sana
senin inadına duracağım ayakta
Biliyorum,beni yıldıramadığın için kızgınsın bana
Ne kadar kızarsan kız,nefret et ama boşuna bekleme
Bende sana ait bir şey yok.
Sen ışıklarımı söndürsen de
Ben her seferinde o ışıkları yakacağım
Senin canın yanacak sonunda
Sende sonunda pes edip bırakacaksın yakamı