Hayat denen hikaye,
Sürüp gider nereye,
Şefkat merhamet diye,
Anlat bakalım niye.
Çok çalışıp yığdığın,
Yemeyip artırdığın,
Hepsi kalır sandığın,
Azmıdır kazandığın.
Bakma öyle boşuna,
Gitmese de hoşuna,
Sahip çık yoldaşına,
Bir gün çıkar karşına.
Hayat sevgi demektir,
Sevgi cana girmektir,
Can dediğin gerçektir,
Gerçeği bilmek gerektir.
Huzur verir insana,
İman girse vicdana,
Can cananla yanyana,
Şükret yaradanına…
13.12.2007
G.O.P/ANKARA
Kayıt Tarihi : 11.1.2008 20:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haydar Gezmiş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/11/hayat-727.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!