Hayat Şiiri - İzzettin Bilgin

Hayat bir akşam güneşi,
Önce şehir yavaş yavaş,
Gölgeleşir,
Deniz kızıl olur.
Gittikçe batar güneş,
Kimse nasıl battığını nereye gittiğini anlamaz.
Birden rüzgar eser insanlardan uzaktaki yollarına,
Sevgiler, mutluluklar, iyi dilekler, hasret dolu sözler,
Bir sürü şey götürürler,
Daha da kararlılar,
Daha da kararlı olurlar.
Tam acının, kaderin, derin,
Göz yaşlarının bile yorulduğu zaman,
Umudun tükendiği ölümün aralıklı gibi kapıya dayandığı vakit,
Yani bir başlar,
Güneş doğar….