Hayat,
Pamuk ipliğine sarılmış,
Kendinden başka her kese darılmış.
Uçurumun en tepesine çıkmış,
Kendini boşluğa bırakmış simsiyah hüzünleriyle.
Simsayah bi gecenin içinden süzülerek gelmiş,
ay parıltısıyla.
Şimdi ay ve hayat yanyana,
Ne hikaye ama.
Hayat yaslanmış ayın ışıltısına.
Başlamış anlatmaya.
Saçlarında kır çiçeklerinin kokusu,
Gözlerinde okyanus parıltısı,
Dudaklarında yıllanmış şarap tortusu,
Yüzünde ay pırıltısı,
Bir tanrıçayı seviyorum demiş...
Ayın ışıltısında,yağmurun tıkırtısında ağlamış.
Sabah olmuş,güneş doğmuş.ay kaybolmuş.
Bembeyaz elbiselerle,hurilerin kollarında uyanmış.
Öldüm sanmış,
Oysa yeniden doğmuş.HAYAT.
Anlamış ölüm haram,bu dünya yalan.
Aşık ol sende oyalan.
Kayıt Tarihi : 15.6.2007 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sarıtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/15/hayat-640.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!