Hayat Şiiri - Enver Üste

İlkbaharda her insan tek,
Hiç fark etmez dişi,erkek,
Sonbaharda asıl gerçek,
Yalnızlığa alışmaktır.

Bir iken iki olunur,
Candan üç,dört can alınır,
Sonuçta yalnız kalınır,
Hedef Hak’ka ulaşmaktır.

Habersizce geçer yıllar,
Kısalır uzayan yollar,
Dökülür yerlere dallar,
Maksat dostla buluşmaktır.

Aynalar olur yabancı,
Gidiş belki olur acı,
Gönüllerin tek ilacı,
Allah için çalışmaktır.

Rabbim gönderir rahmeti,
Yeter ki paylaş nimeti,
Bu Enverî’nin cenneti,
Neyi varsa bölüşmektir.