Hayat ne garip diyip geçersin
Değiştirmek dahi istemezsin
Sonra hayat ne garip dersin
O garipliğin senden kaynaklandığını bir türlü göremezsin
Bazen geçmişe dönmek istersin
Keşke sözlerine dalar gidersin
Zaten bu sözlerden değilmidir tüm başına gelenler
Güneş doğmasın, akşam olmasın diyen yine sen değimisin ki?
Genellikle doğruluktan bahsedersin
Mert insan şöyle yapar yalan söylemez dersin
Neden kendinle yüzleşmessin?
Yalan söyleyeni hiç ama hiçde sevmezsin
Ama kendi kendinede hiç doğruyu söylemezsin
Bazen keşke sözcüğünün yanına neden sözcüğünüde eklersin
Kendin bile neden söylediğine anlam veremezsin
Geleceğe gitmek yerine geçmişe gitmeyi yeğlersin
Geleceğinide geçmişin gibi zannedersin
Hep başkalarından ilgi beklersin
Ama kimseye ilgili göstermezsin
Yatağına yattığında bile keşkelerle dua edersin...
Sabah o yataktan kalktığındada:'yine mi aynı güneş yine mi ben', dersin
Ama kendini bir türlü değiştirmek istemezsin
Gülmeyi ağlamaya yeğlersin
Hayatımmış benim
Kaderimmiş dersin...
Ve keşkelerle yaşamına devamedip gidersin
Sevilmek için acı çekmenin gerektiğini bilemezsin
Yaşadığın güzel anların kıymetine gelince hiç ama hiç göremezsin
Ve her zamanki gibi geçmişe dönüp, keşkelerle yaşamına devameder gidersin.
Sonrada; Hayat ne garipmiş dersin...
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 16:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!