Yaşamak; hicranlardan bir mutluluk duyarak,
Yıldızlara ermeyi düşünerek yaşamak.
Hayatın kitabını okuyup yaprak yaprak,
Hürüm diye sevinmek, köle gibi yaşamak.
Her sevilen insanın yılan olduğunu görmek,
Eğilmek riyakarın, yalancının önünde,
Istırabı başına bir çelenk gibi örmek,
Binbir işi düşünmek her Allahın gününde.
Gül diye dikenleri toplamak bahçelerden,
İnsanlığı unutmak, yıkmak gönül evini,
Mehtap dilenmek bizim olmayan gecelerden,
Söndürmek Tanrının o mukaddes alevini.
Söndür artık Allahım gözümdeki nurumu
Çaldılar huzurumu, götürdüler uykumu,
Allahım bumu hayat, Allahım hayat bumu?
Kaçırdılar sevdiğim en mukaddes uykumu.
Mehmet Bozkurt Esenyel
16.02.1944- K.Maraş
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 14:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!