söylediğin yalanlar kadar
asil ve inandırıcı olamadın ey hayat...
allanıp pullanıp çıktında karşıma
yine kandıramadın bu sefer
en saf halimdeyken bile,
Bu yüzden yüreğimi alıp
gidiyorum buralardan,
gittiğim yerde de olacaksın belki ama,
ben gitmeye devam edeceğim,
kalmak istesem de
yüreğime yetişemiyorum artık,
her gün Seninle kanayan
bir sabahla,uyanmayı Kaldıramıyorum.
Yüzümü gökyüzüne tutuyorum
her şeyden uzaklaşıyorum,
gökyüzü benim yüzüm oluyor…
Durmadan dönüyorum.
Deniz kenarında bir kum tanesi oluyorum,
bağrında bir deniz barındıran deniz kabuğu yada!
Kalk gidelim buralardan diyor yüreğim,
hiçbir yer bir başka yerden farklı değilmiş.
Umutları soyunup yürüyorum,
buz kesmiş avucumun içinde Acı bir anı;
parmaklarım sızlıyor.
bırakacak kuytu bir avuntu arıyorum,
her taraf zifiri karanlık.
Çanlar çalıyor kulaklarımın içinde
Buz gibi çanlar.
ne kendimi duyabiliyorum nede yüreğimi,
kafesini kıracak gibi kalbim.
Ne içimde kalabiliyorum nede dışımda,
Katran karası bir gece çöküyor gözlerime.
Sahilde bir başına kaldı avare dalgalar,
ben hayatın boşlukları arasında
düşe kalka yürüyorum.
Küstah bir sarhoşun tiplemesini oynuyor rüzgar,
Eski bir yağmur kokuyor saçları,
’’Çabuk gidelim, ellerim üşüyor’’ diyor yüreğim.
Beliki bütün şehir ıslanacak.
Bu yalnızlığın altında…
Kayıt Tarihi : 19.8.2006 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğin hiç susmasın.yine harika bir şiir...
Sanırım Aşık oldum:)
Sizi Bu güçlü duygularınızdan dolayı kutlarım.Kendinize has bir tarzınız var.O mavi Kubbeye çıkıyorsunuz ve beraberinizde başkalarını sürüklüyorsunuz.Esen kalın...
parmaklarım sızlıyor.
bırakacak kuytu bir avuntu arıyorum,
her taraf zifiri karanlık.
Çanlar çalıyor kulaklarımın içinde
Buz gibi çanlar.
ne kendimi duyabiliyorum nede yüreğimi,
kafesini kıracak gibi kalbim.
Çok güzel ve etkileyici bir anlatım.Yüreğine sağlık Ozanım çok beğendim...
asil ve inandırıcı olamadın ey hayat...
allanıp pullanıp çıktında karşıma
yine kandıramadın bu sefer
en saf halimdeyken bile,
Bu yüzden yüreğimi alıp
gidiyorum buralardan,
gittiğim yerde de olacaksın belki ama,
ben gitmeye devam edeceğim,
kalmak istesem de
yüreğime yetişemiyorum artık,
her gün Seninle kanayan
bir sabahla,uyanmayı Kaldıramıyorum.
Yüzümü gökyüzüne tutuyorum
her şeyden uzaklaşıyorum,
gökyüzü benim yüzüm oluyor…
Durmadan dönüyorum.
Ben bu şiiri Çok sevdim.hemde çok.!İnsanın yüreğini yerden yere vuruyor.Kutlarım sizii...
TÜM YORUMLAR (6)