Ne hep yek’tir, ne dubara,
Ne dört cihardır hayat!
Bazen yek-i dü bazen se-yek,
Kapılar aralanır penc-ü se
Seversin güzeli, genç ise.
Bazen dü şeş’e getirirsin,
Bazen her şeyini beleşe!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta