Hayat Şiiri - Fırat Çandır

Avuçlarıma aldım güneşin ateşini
Yüzümü sürdüm denizin tenine
Mavi yeşil okyanuslara açıldım
Doğa ana kucakladı bağrında...

Uykulara esir bıraktım kendimi
Çiçekler seranatta renk renk
Ve bulutlar pamuk şekeri gibi
İçinde yüzdüğüm gökyüzünde...

Nasibim kesilir mutluluklardan
Soframın tadı yok tuzu yok
Kısıtlanmış bir yaşam sürmem
Ve öylece bitirmem istenmekte...

Anasını kaybetmiş ürkek ceylan
Gibi şaşkın ve naçar bırakıldım
Belgelerden silinir adım gizliden
Ve ömrüm çalınır takvimlerden...

Soğuk metal sinsi tabancamda
Ölümüne kendime sakladığım
Canıma kastetmeye hazırlıklı
Şarjörümde tek kurşun hayat...

Birgün ulaşır emeline eminim
Kan kusturur dudaklarıma
Kadife kefenlerle geniş tabuta
Bırakır cesedimi yumuşakça...