Garip küçücük bir oda
Sanar ki insan kendini, koca bir derya
Deryaya bakar, dağa bakar
Der : Ne büyükmüş şu dünya
Gam çeker, ağıt yakar
Ucu çengelli, insan kovan sopaya
Kimi coşmak ister gönül,
Bazende sevmek
Sevdiğine herşeyini vermek
Marifet vermekte imiş, almakta değil,
Marifet garip olmakta imiş,
Zalim olmakta değil
Sen toprak gibi ol ki, sevdiğine sevil
Kayıt Tarihi : 6.6.2000 05:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!