Hayat Şiiri - Utku Demir

Bileceksin hiçliğin tutuşunu yakandan
Öğreneceksin nefes almadan yaşamayı
Herkesten uzaklarda bir başına yalnızlığın
Hayal meyal dalışlarda geçmişe
Kelimelerini duyacaksın sessizliğin
Kaçmadan dövüşeceksin düşe kalka
Sonra herşeye çözüm dost olacaksın
Onun haykırışlarını anlatacaksın

Özlemin zarifliğindendir uykusuzlukların
Sonsuz bir bekleyişin yeğnikliğinde
Zaman yoktur bilesin,
Sevgi gücündür istediğini yarattığın
Bırakırsan onsuz alıp götürür seni hayat
Çırpınırsan yeni bir hedef çıkar karşına
Seni tüketircesine engeller koyar
İyisimi soyun kalbin rahat atsın
Getirsin gideceğin yeri gönlüne

Tümden yaşamalı hayatı, esirgemeden kendini
Acıysa derinlerine batışını hissedersin
Aşıksan kalbinden fışkırır yalımlar
Seviyorsan ruhuna gömüp çıkartmazsın
Hüzünlerinin izleri yansır gözlerine
Sarıldım mı yapışırsın tepeden tırnağa
Akıp gider titreye titreye enerjin

Yorulursun adım atamaz olur halin
Taşınmaz sanırsın sığmayan duyguları
Sınırsızdır yüreğin anlarsın sırrını
İnadına bıkmazsın mücadeleden hayatla
Başarırsın sonunda öldüğünde dirilmeyi
Bir de bakarsınki ansızın
Buzdan bir duvarın dibine çökmüşsün

Kaldığını düşünürsün oysa hep gidersin
Her nefesinde her anında kımıltısızca
Düşlerinde bile duramazsın esaretinde
Yapışıp gerçeğin şeffaf kuyruğuna
Elekten geçirirsin bakışları insanları
Dinlersin şarkıları her gece başka bir yıldızdan
Paylaşırsın yüreğini döktüğün şiirlerde
Ağaçla,çiçekle,kuşla,böcekle
Doğanın içinden akan şarapla