Hayat Şiiri - Salih Çetin

Hayat! Sen, ne yolunda gittin
Beni bağrımdan vurdun
Olmam dedim,oldurdun
Yapmam dedim,yaptırdın.
Eğilmem diyordum ya!
Vurdun,sırtımdan büktün.

Hayat! Taze güldüm soldurdun
Yaprak yaprak kuruttun
Bahar ,Yaz ı beklerken
Zemheriye vurdurdun
Bulut oldun gam yüklü
Yağdın,üstüme yağdın

Hayat! Muhtaç ettin namerde
Düşürdün beni derde
Meze ettin millete
Güldürmedin yüzümü
Reva gördün hüzünü
Derdest etin sen beni
Kaçtıkça tuttun sende