Hayat Şiiri - Güler Kahraman

Hayat herkese adil davranmıyor,
Mesela bana…
İnsanlar gününü gün ederken,
Bana sadece izlemek düştü.

Bir köşeden seyrettim mutlulukları,
Başka hayatların gülüşlerine sığındım.
Ellerim hep boş,
Kalbim hep yaralı kaldı.

Zaman geçti,
Ama bana hep aynı rol biçildi.
Mutlu olanları izlemek,
Ve kendi yalnızlığımla barışmaya çalışmak.

Hayat herkese aynı değil,
Kimine bahar, kimine fırtına…
Ve bana düşen,
Hep o fırtınanın içinde savrulmak oldu.

Ama yine de,
İçimde bir umut saklı.
Belki bir gün,
Hayat bana da güler.
Belki bir gün,
Ben de sadece izlemekle yetinmem.