Hayat Şiiri - Yalçın Aydınhan

Deki hayata;
bir cümle var dudaklarımda..
Sessiz sedasız gidişlerin,kılavuzu olur cümleler ve savrulur sayfalarda.
hayat ve memat meselesi olur bazen,
sevmek yada aşk.
Bazen kendin istersin,aşk tutsun yüreğinden
alsın götürsün seni.
Olduğun yerden başka alemlere.
Bazen susayıp kalır,
bir yudum suyla avunur gibi avunursun,
içindeki savaşla.
Hır gür olsun istemezsin ve kısmet der
beklersin hayallerini.
bazen sürünür içindeki aşk adamı,
bazen küller kaplar üzerini.
Yanmış Anka olur kalp duvarların da.
Bazen saçmalarsın sesindeki ahengin tınısında,
Bazen de inanılmaz olur,
Gülüşün ve mutluluğun akşam yemekleri.
Severken unutursun,
Kederi,kasveti ve hayatı,akışına bırakır,
sende savrulursun kuru yaprak gibi,
Bitmeyen arayışların son noktası olur bazen,
Sevgilim derken karşındakine.
Gözlerine hatta göz bebeklerine giresin,
Orada taht kurasın gelir.
Sonra olmuyorsa umutların hayallerin,
Usulca çeker gidersin son noktana,
Sessiz ve Sedasız.
Demli bir çay,Efkarlı bir Kahve olur o son Bekleyiş,
Kendine yaşar kendine nefes alırsın.
İçindeki son kalan kırıntıyla,
Yeniden yaşamaya çalışır nefes almaya çabalarsın.
Aşk yakandır ve yaktırandır bilen için.
vesselam