Bir süpürgeni nin arkasındayım.
Dogrultamıyorum artık belimi,
Sanki umursamaz sızca süpürüyorüm,
Düşlerimi, hayallerimi ve gercekleri.
Yarınlarım dan umut yok.
Köhpe bir düzen ve gelecek kaygısı,
Ne aşk ne hayal nede canlı bir hayat
Dört duvar arası köhne bir hayat
Bende biliyorum hayatın acımasız yüzünü,
Ac kurtların sevincini hüznünü,
Ücra köşelerde biten umutsuz yaşamları,
Geride kalan, gözü yaşlı insanları.
Param olmasa da bu yaşam da
Göz yaşlarım ve gururum var hayat ta,
Bir dilim ekmek olsa da fakir sofram da,
Şükretmek yeter aslında....
neşem olsun benim yerleri süpürmek
olmasın dostum düşmanlık alınganlık
yanlız yaşamaya da deger hayat
neşen olmazsa onuda birkenara at
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Alemdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/05/hayat-248.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!