güneş caddeden binaların ön cephelerinden çekildi ufka doğru.
akşam. zaman mı aylaktı ben mi alaycıydım bilemedim.
o yolun yolcusuyuz yani arada bir tökezlememiz ve öfkemize sahip olmamız boşuna değil.
kimsenin yoluna taş koymadım. bana koyanlar oldu ama onlara zaten alışıktım mücadele ederek o taşları utandırdım ama koyanlar utanmadılar koymaya da devam ediyorlar..
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta