Hayat Şiiri - Necmi Dayan

güneş caddeden binaların ön cephelerinden çekildi ufka doğru.

akşam. zaman mı aylaktı ben mi alaycıydım bilemedim.

o yolun yolcusuyuz yani arada bir tökezlememiz ve öfkemize sahip olmamız boşuna değil.

kimsenin yoluna taş koymadım. bana koyanlar oldu ama onlara zaten alışıktım mücadele ederek o taşları utandırdım ama koyanlar utanmadılar koymaya da devam ediyorlar..

kadınlarla aram hiç bir zaman iyi olmadı. yolunda gider gibi görüntü verdim ya da verdik onlarla.

en çok yağmurlarda yürümeyi seviyorum ve ıslak yaprakların kokularının hastasıyım. sonbaharda uzandığım olur üzerlerine..

hesap kitap uzmanı değilim. harçlığımı verirler geçinip giderim.