Hayat Şiiri - Nilüfer Albayrak

Hayat, aynı bir yelpaze gibi
Koca karı öfkesinden sallar
Madam Katarina şöhretinden
Kimisi güneşin yakıcı sıcağından
Kimisi kullanmasını bilmez ama taşır çantasında.

Hayat, bize tencerede ne sunarsa
Ona bağlı kalırız sonuna kadar
Biz içinden çıkmaya çalışırken
Bir kepçe daha atılır suyumuza.
Hayat, sorgular seni sonra
Sorgulayan sensindir oysa
Asarsın, kesersin hatta müebbet verirsin
Ne yelpaze gelir aklına ne de tencere
Öylece hem rüzgârını kesersin ne de düşünecek bir aşın olur sonra.

Gün gelir arasın kendini bu yoklukta
Çıkmaz sokaklar çevreler etrafını sonra
İnsan olduğunu unutursun
Hiçliğine sarılırsın yok ola ola, yok ola ola…