Hayat Şiiri - Rabia Yalçın

bugün ölmek için can attım
hatta öyle can attım ki hayatın bütün faullerini önüme donattım
umursamadım kalp kırıklıklarımı
kırdıklarım içimi kemiren
kemirdikçe de hişsizleştiren
bir firavun faresi
pazartesiler serzenişli bir şelale
aşağısı su yukarısı su
ve iyi ki dedim kendi kendime
hayat uzun.
iki günlük uykusuzluk
maziye pismanlık
kendine küfreden bir gamsızlık
vücudumda tünüyor.
gündüzlere sordum
lambaları yakmalı mı?
insanların karanlığını gündüz de aydınlatamıyor şimdilerde
vazgeçtim
bir dilek dileme hakkım varsa seni diledim
hayat.