Hayat dediğin ne ki; deniz üstünde bir köpük
Uçan kırlangıçların dahi boynu bükük
Elli altmış yıllık bir yol: bir gece bir gündüz bir soluk
Hayata küsenler uyanın! Ölüm bize bu yolda pusu kuruk
01-03-2000
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta