Hayat Şiiri - Musa Düzen

Geçmiş denen yenilgiler
Gelecek denen muğlaklar
Dik bir mezarda yatan
Karnı aç ölüler
Yarım okka ederken
O açlığın da ölüsü çıkar
Kesilir iniltiler

Tersine giden yollar
İnce tedirginliklerin mırıltısı
Kabına sığmayan plak
Kendiyle alay eden
Hayat ağacı

Çizgisiz defter
Defterin yanında bardak
Birazdan dolacak boş sayfalar
Ah kavaklar
Ah yıldızlar
Eskimeden sözcükler
Deniz lazım balıklara

Bir gül yuvarlanır avucumuzda
Hapseder hepimizi
Güneş batarken kiremet kırmızısı
Yazılıp yollanmayan mektupların
Takvimsiz, saatsiz şehre