Hayat Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Şöyle dönüp bir baktım geçmişime
Boşa geçmiş hayat yaş dayandı altmışına

Dedim nefsim sana yazıklar olsun
İşte geldim gidiyorum dünya sizin olsun

Anlamadım nasıl geçti bu hayat
Aldandım ben nefsime şeytana heyhat

Sanırım ben bir rüyadan uyanıyorum
Boşa geçen ömre ah çekip yanıyorum

Derdi dünya olanın derdi pek çok olur
Herkes bu dünyada kazandığını bulur

Bu hırs bu öfke nedir nefsim anlamıyorum
Bu ömrün hesabı var deyip ağlamıyorum

Elbette yolun sonunu sende görürsün
Dünya da ne yaptın ise hepsini bulursun

Bu hayat sana boşa verilmedi denir
Yazılmıştır amel defterin önüne gelir

Ben bu ameli yapmadım deyip feryat etsen
Kapanır kapılar yüzüne nereye gitsen

Şahittir azaların konuşur senin aleyhine
Zaten herkes düşmüş kendi derdine

Ömür senin hesabını vermek nede zormuş
Hayatın değerini bilmemek ateşten kormuş

Zerre miskal her şey bir bir soruluyor
Eyvah amelin yüzüne her dem vuruluyor

Osmangazi sen durma tövbe istiğfar et
Kalan ömrü heba etme hak yolundan git

Rabbinin mağfireti boldur ümitsiz olma
Kul olanlar affa mazhardır sen geri kalma