Hayat Şiiri - Hüseyin Çıtak

Bir sonbahar yaprağında,
Hayat.
Bir soluk nefes,
Bir yorgun bakış.
İnsan olmanın ötesinde, yalnızlık.
Varlığıyla tek başına kalırcasına,
Sadece kendini hissedercesine.

Bir kalp atışında,
Hayat.
Bir anlık heyecan,
Ruha çöken bir hüzün.
Gezince duyguların sınırında.
Asla düşmeyecekmişçesine,
Ama bir o kadar korkarcasına.

Bir piyano tuşunda,
Hayat.
Asırların şahidi,
İnsanlığın sesi.
Anlatılmayanı anlatırken,
Hiç unutulmayan bir melodi gibi.
Asla bitmeyecekmişçesine.