Umutla yattık, karanlık gecenin köhne koynuna.
Olmadık işler geldi garip başımıza
Taş kesildi sanki yastık başımızın altında
Umut ektik, sevgi ektik, karanlığın bağrına
Tuzlu yaşlarla suladık umudu karanlık cağlarda
Kimse bilmedi bizi sormadı halimizi naçarda
Bir tebessüm olsa bağlardı bizi hayata
Hep aynı uyandık geç kalınmış sabaha
Güneş merhaba dedi umutla yatıp acıyla uyandıgımız sabaha
Bu yüzdendir ki hep geç kaldık biz hayata.....
18 Nisan 2015
Mevlüt CoşgunKayıt Tarihi : 30.12.2020 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!