Hayat Şiiri - Deniz Kırık

“HAYAT”
Geceleri Farketmeli insan. Bir gün sabah olmayacağını bilmeli. Belkide sabahları farketmeli.
Herşey bir sabah son bulur belki. O sabahin gece olmayacağını bilmeli.
Kısacası, hayatı anlamalı. Ona neler çektirdiğimizi bilmeli.
Belkide hiçbir şeyden anlamamalı. Gideceğimiz yeri bildiğimizden.
Bakışların yönü farketmeli insanların, nereye baktığını iyi görmeli. Doğrumu yanlışmı seçmeli. Bazende hiç bakmamalı.
Eğer baktığın yer sana bakmıyorsa, sende değilse bir daha bakmak için durup düşünebilmeli…
Bazen gidenin ardindan bakarsin
Saatlerce dalarsin,
Bazen gitmeyi kendine yakistiramazsin,
Surekli aglarsin.
Bazen mecbur kalir gidersin sevsen bile,
Kalsada o aci yureginde,
Bazen de oylece kalirsin sevenin gonlunde.

Hayat Bazen bildiğin gibi. Bazen istemediğin gibi. İstediklerinide aldığın gibi. Bazende aşka susamışlıktır hayat. O tadın nasıl bir şey olduğunu bilmeden.
Bakışları farketmeli insanların, hayata bakmanın tadını çıkartmalı. Çıkarabildiğin kadar mutlu olmaktır bazen. Ne yapacağını bilmeli. Ona göre davranmalı.
Hayat mı; sürekli tekrar etmeli.
Aynı süreci sonsuz yaşadığını bilmeli bazen. Bazende hiçbir şey bilmemeli. Değildir hiçbişey yaşamaktan onemli.
Herşey dünden ibaret olmamalı. Bazende bilmeli yarınının olduğunu. Mesele hayatı yaşamaksa, zorlaştırmamalı, insan kendine düşman olmamalı.
Hatayı sürekli kendinde sorgulamalı. Belki de hiçbir şey sorgulamamalı. Akışına bırakmalı.
Mesele gerçekten hayatsa insanoğlunda, rica etmeli belki, Kızdırmamalı.
Mesele eğer oysa, hiçbir zaman yapılanları unutmamalı. Bazende son noktasını şöyle koymalı.
“SEN BENİ YAŞA HAYAT, KENDİ BÜYÜK DÜNYANDA,
BENDE SENİ YAŞAYAYIM, BENİM KÜÇÜK DÜNYAMDA.”