Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum artık.
Bu eskimiş yüz benim mi?
Daha dün çocuktum halbuki…
Ne ara yıprandım bu kadar, her şey daha iyi olacaktı değil mi?
İpler ellerimde sanırken ayağımda olduğunu fark ettim,
Dibe doğru çekerken beni…
Yalnızca Allah’a sığındım, her zaman olduğu gibi.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta