Hayat Şiiri - Ahmet Gürcü

Kus ey hayat zehrini
Yılanın zehrini kusması gibi
Şarabımadır teşekkürüm
Sana küfür ederken bir dinleyenim o
Elimdeki şişeme bir şey olur diye korktum
Birkaç saniye sana küfür ederken
Hayat
Üşüttün beni bile bile
Ağustos ayın da bile
Güneşte üşümek nedir bilirmisin sen hayat
Şişem elimde
Oturdum birkaç leblebi yedim
Belki ısınırım diye
Hep cinayet romanları okudum
İçimde bir sıkıntı var yine
Şişenin dibinde dahil bir telaş
Bitti,bitecek korkusu
Şişeyi uzağa fırlattım
Çok üzgünüm
Şimdi daha çok okur oldum
Cinayet romanlarını
Seni hayat nasıl öldüre bilirim
Diye düşündüm
Bir tek sanadır bilesin teşekkürüm
Kana kana içtiğim şarabım…