Hayat Şiiri - Yıldırım Erdoğan

Güne başlarken ağlıyordu
Küçük şeylerle avutuldu
Safca gülümsemesinin ardında hiçbir yaşanmışlık yoktu
Öğrendi, öğrendi, öğrendi.

Gülümsemesinin ardında yaralar sakladı
Sessizce ağladı
Öğrenmişti hayatı kırgınlıkları kötülükleri
Hıçkıra hıçkıra ağladı
Yaşam enerjisi tükeniyor yıpranıyordu günbegün

Büyüdü adam oldu
Yüzündeki kırışıklıklar kalbindeki yaralardan çok oldu
Düşünüyordu koca bir ömrü acısıyla tatlısıyla
Düşünüyordu
Neden yaşıyordu